Op bijgaande foto zie je een struik die geheel ingepakt is door de rups van de spinselmot. Wellicht kom je dit wel eens tegen in de natuur en vind je het een naar gezicht. De meeste van mijn klanten ook. De struik heeft er ook last van: de rupsjes eten namelijk de blaadjes op waardoor de struik niet toekomt aan fotosynthese. En fotosynthese heeft de struik nodig om te leven.
De struik is echter heel flexibel en reageert door chlorofyl aan te maken in zijn bast en daar fotosynthese te doen. Mooi he! Zo is de struik in staat om te overleven. Vroeg of laat gaan de spinselmotten weg en dan kan de struik weer blaadjes vormen, zijn normale voedingspatroon oppakken en ‘gewoon’ verder leven.
Er zijn coaches die zeggen dat het leven uit leven of overleven bestaat. Ik zeg vaak tegen mijn klanten dat het leven bestaat uit leven én overleven. Neem het eenvoudige feit dat wanneer je homeostase is verstoord (door honger, dorst of zware lichamelijke inspanning) en niet direct wordt hersteld, je lichaam in een biologische overlevingsstand schiet. Dit gebeurde mij en een stel vrienden afgelopen weekend nog bij en een (te) lange fietstocht in en rond Zuid Limburg. Mensen met een eetstoornis hebben hier in extreme mate last van.
Terug naar de struik en de spinselmot. De vlinder zet in de zomer eitjes af op jonge twijgen, deze eitjes komen in september uit. De rupsen overwinteren in de boom waarna ze in het voorjaar de boom volledig kunnen kaalvreten. De spinselmotten verpakken stam en takken met een wit spinsel, dat hen ook beschermt. Er zijn voorbeelden van bomen die volledig ingepakt worden, maar ook straatmeubilair en zelfs auto’s!
Na de kaalvraat loopt de boom weer gewoon uit. De aantasting kan jaarlijks terugkeren, waardoor een conditievermindering van de boom of struik optreedt (!). De spinselmotten hebben (gelukkig) natuurlijke vijanden zoals vogels en sluipwespen.
Ook wij zijn onderdeel van de natuur. Omstandigheden nodigen ons als levend organisme uit om flexibel te zijn. Niet qua doel maar wel hoe wij ons doel bereiken. Langdurig overleven zorgt voor een drastisch verstoorde balans in ons lichaam en ons stresssysteem raakt danig verstoord. Soms zo erg dat het lichaam niet uit zichzelf terug schiet in die andere stand van “leven”.
Met name angst zorgt voor overleven en dit kan zowel reële als irreële angst zijn. Het leven nodigt ons dan uit om te kijken wat ervoor zorgt dat we in de overlevingsstand zitten en waar de angst vandaan komt. Mijn ervaring is dat irreële angst heel vaak voortkomt uit conditionering uit onze jeugd. Negatieve overtuigingen weerhouden ons ervan om ten volste te leven. Door deze overtuiging te transformeren zijn we in staat om (weer) te leven.
Net zoals de boom met de spinselmotten zijn wij niet in staat om jaar in jaar uit te overleven. Dit richt ons ten gronde, we worden ziek van en gaan er vroegtijdig aan dood. Tijd om wat op te ruimen!?